ငါ့ဘဝငါ့ေနရာ
ငါ့ဥယ်ာဉ္ငါ့ကမ႓ာ ငယ္ထဲမွာ
သိပ္လွတဲ့ပန္းေလးတစ္ပြင့္
လန္းဆန္းစြာဖူးပြင့္ခဲ့ဖူးတရ္
ျမင္ သူတကာေငးေမာ
လွလြန္းသူျဖစ္ေန လေ ေတာ့
ပ်ားပိတုန္းေတြလည္း
ဝုိင္းဝုိင္းလည္လုိ႔ေပါ့
ပ်ားပိတုန္းေတြရဲ႕
အတုိ႔အဆိတ္အယုအယ
က်ီစယ္မႈ႕ေတြရဲ႕ၾကား
မုိးေလမျမင္ သူေပ်ာ္ေန ေလရဲ႕
သူဘဝ ေလး
အနာတရမျဖစ္ေအာင္
ေပါင္းသင္ေျမဆြ
ေရစင္ေလာင္းလုိ႔
ျပဳစုကာေစာင့္ေရွာက္ေပးသူက
ငါ့ဆုိတဲ့ဥယ်ာဉ္မႈး
ဥယ်ာဉ္မႈးတုိ႔ရဲ႕သဘာဝအတုိင္း
မခူးရက္မနမ္းရက္
မေျခြရက္နဲ႔
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔
ရင္ေမာလုိက္တာကြယ္
ပန္းက ေလးကုိေမးခ်င္ မိတရ္
ခ်စ္တတ္ခင္ တတ္
ၾကင္ နာတတ္လြန္းတဲ့
ဥယ်ာဉ္မႈးေလးရဲ႕
ရင္ ခုန္သံခ်ဳိခ်ဳိေလးေတြကုိ
ဘယ္ေသာခါမွ
ခံစားမိမည္လည္း
ပန္းက ေလးရယ္။
No comments:
Post a Comment