ရုပ္နာမ္ႏွင့္ ငါ… မဂၢဥာဏ္ႏွင့္နိဗၺာန္ ✏ ကိုစိုးလင္း

ရုပ္နာမ္ႏွင့္ ငါ…မဂၢဥာဏ္ႏွင့္နိဗၺာန္
- သူ,လည္းပါလာ ငါ,လည္းမွီေန
ခရီးတူ မွေန ၊
- သူ,လည္းမသိ ငါ,လည္းမသိ
ငါနဲ႔ေတြ႕ မွၿငိ ၊
- သူ.လည္းမျမင္ ငါ.လည္းမျမင္
ေျပာင္းလဲခါ မွျပင္ ၊
- သူ,လည္းအိုခ်ိန္ ငါ,လည္းစိုးရိမ္
တရားျပ မွခ်ိန္ ၊
- သူ,လည္းနာခ်ိန္ ငါ,လည္းညီးၫ ူ
ေဝဒနာ မွပူ ၊
- သူ,လည္းမေန ငါ,လည္းမတား
နဂိရ္တည္း မွကြာ ၊
- သူ,လည္းခြါခ်ိန္ ငါ,လည္းကြာခ်င္
ေဝဒနာ မွစင္ ၊
- သူ,လည္းမေခၚ ငါ,လည္းမရႈပ္
သူ႕သေဘာ မွခ်ဳပ္ ၊
- သူ,လည္းမျပဳ ငါ,လည္းမျပဳ
သခၤါရပ္ မႈရႈ ၊
- သူ,လည္းမရွိ ငါ,လည္းမရွိ
နိေရာဓ မွသိ ၊
- သူ,လည္းမသိ ငါ,လည္းမသိ
မဂၤဥာဏ္နဲ႔ မွသိ ၊
- သူ,လည္းမျမင္ ငါ,လည္းမျမင္
နိေရာဓ မွဝင္၊
- သူ,လည္းမသြား ငါ,လည္းမသြား
မဂၤဥာဏ္ သည္သာသြား၊
- သူ,လည္မပါ ငါ,လည္းမမွီ
ၿငိမ္းေအး နိဗၺာန္ဆီ ။ ။

"ငါ,ရွိလို႔ သူ,ရွိေနတာ"
- ငါ,ရွိတယ္ [ထင္လို႔]
သူ,လာ လာေနတာပါ ၊
- ငါ, မရွိမွန္း [ သိရင္ ]
သူ, မလာ ပါဘူး ။ ။
(သူ = ရုပ္နာမ္)
ကိုစိုးလင္း
ေတာင္ဥကၠလာ